جوان آنلاین: کارگردان فیلم سینمایی «ناتور دشت» با اشاره به اینکه ساختار فیلم‌هایی ۱۰۰ ثانیه‌ای باید پایان‌بندی غافلگیرکننده داشته باشد، گفت: اگر بتوانید یاد بگیرید در ۱۰۰ ثانیه فیلم بسازید، مخاطب را تحت تأثیر قرار داده و تکلیفتان را با فیلم روشن کنید، هر تولید دیگری می‌توانید انجام دهید.
به گزارش جوان از روابط‌عمومی چهاردهمین جشنواره بین‌المللی فیلم ۱۰۰، سیدمحمدرضا خردمندان، کارگردان فیلم سینمایی «ناتور دشت» که در چهل و سومین جشنواره فیلم فجر درخشیده بود، در حاشیه جشنواره فیلم ۱۰۰ و پس از اکران این فیلم گفت: من فیلمسازی را از جشنواره ۱۰۰ شروع کردم. خودم را مدیون این جشنواره می‌دانم و در هر کسوتی تمام‌قد به این جشنواره خدمت می‌کنم.
خردمندان بیان کرد: نگاهم این است که فیلم ۱۰۰ ثانیه خودش یک مقصد است. دوست داشتم هنوز فیلم ۱۰۰ ثانیه‌ای بسازم، چون به ساختن این نوع فیلم‌ها خیلی علاقه‌مند هستم. وی در پاسخ به این سؤال که در ادامه فیلمنامه «ناتور دشت» چه اتفاقی می‌افتد، ادامه داد: در فیلمنامه‌نویسی دو مقوله داریم؛ پیش‌داستان و پس‌داستان. فیلم‌های خوب فیلم‌هایی هستند که پیش‌داستان مهیجی داشته باشند. در چنین فیلمنامه‌هایی شروع از وسط بحران است. بخشی هم پس‌داستان است، یعنی فیلم وقتی تمام می‌شود در واقع تمام نمی‌شود، بلکه در تخیل مخاطب می‌تواند ادامه یابد. اگر فیلمی تمام شد و مخاطب ذهنش درگیر ادامه داستان نشد، یعنی پس‌داستان خوبی نداشته است. این مخاطب است که تخیل می‌کند ادامه این داستان چیست. از نظر من به عنوان یک فیلمساز، این فیلم در همین نقطه تمام شده است. این فیلمساز جوان درباره اینکه فیلمنامه «ناتور دشت» چقدر واقعی و چقدر خیال است، بیان کرد: اثر هنری، ترکیبی از تخیل و واقعیت است. اول باید یک واقعیت پتانسیل داشته باشد که بتوان درباره آن خیال‌پردازی کرد، چیزی که به عنوان متریال اولیه نیاز است. در ماجرای روستای کلاله، تلاش‌های مردمی را وام گرفتیم و آن را به بخشی از درام داستان تبدیل کردیم.
وی اظهار داشت: به نظر من برای ورود به هر مرحله‌ای به جسارت نیاز است. وقتی می‌خواهید اولین فیلم ۱۰۰ ثانیه‌ای خود را بسازید هم جسارت می‌خواهید. گاهی استعداد و سواد هست، اما ترسی وجود دارد که ناشناخته است و جسارت را از فرد می‌گیرد. برای فیلمساز شدن اول باید شهامت روبه‌رو شدن با مخاطب را داشته باشیم. ممکن است در این مسیر شکست بخوریم، اما جسارت بخشی از سوخت حرکتی ماست که باید در هر مرحله‌ای وجود داشته باشد. حداقل تکلیف با خودتان معلوم می‌شود و می‌فهمید که استعداد دارید یا نه. کارگردان «ناتور دشت» افزود: خیلی‌ها از قضاوت شدن می‌ترسند. برای فیل‌ساز شدن نباید ترسید. باید فیلمتان را بسازید، بعد به نقد‌ها گوش کنید و خودتان را به مسیر درست برسانید. اینکه هیچ‌وقت فیلم نسازید کار درستی نیست، بلکه باید فیلم را بسازید تا ایراد‌های کارتان را متوجه شوید.
خردمندان اظهار داشت: مهندسی فیلم‌های ۱۰۰ثانیه‌ای متفاوت‌تر از فیلم کوتاه و بلند است، زیرا فرصت بیان داستان کمتر است. در چنین تولید‌هایی وقت شخصیت‌پردازی نیست و فیلم در موقعیت رخ می‌دهد. با تمرین کردن می‌توان به این ایده‌ها رسید. ساختار فیلم‌هایی ۱۰۰ ثانیه‌ای باید پایان‌بندی غافلگیرکننده داشته باشد و ما را به فکر فرو ببرد. خردمندان گفت: اگر بتوانید یاد بگیرید در ۱۰۰ ثانیه فیلم بسازید، مخاطب را تحت تأثیر قرار دهید و تکلیفتان را با فیلم روشن کنید، هر تولید دیگری می‌توانید انجام دهید. در فیلم بلند برای من هر سکانس یک فیلم کوتاه بود. تمرین ایجاز که در ساخت فیلم‌کوتاه انجام داده بودم در فیلمنامه‌نویسی به من کمک کرد که اضافات را دور بریزم. این موضوع باعث صرفه‌جویی بسیار در هزینه‌ها می‌شود. وی به سینماگران جوان توصیه کرد: کتاب نظری را فراموش کنید و تا می‌توانید داستان بخوانید. من حسرتم این است که در سال‌هایی که وقت داشتم، کاش به جای ۲ هزار داستان، ۵ هزار داستان می‌خواندم. داستان‌ها ذهن را روایی می‌کنند، به شما زاویه دید می‌دهند و تجربه‌هایی را به دست می‌آورید بدون اینکه هزینه کنید.
